Crisostomo ibarra monologue
Hay, nakakakilig! KAPITAN TIYAGO: (lalapit) Anak ko, hindi ka ba nagsasawa sa pagbabasa sa mga sulat ni Crisostomo Ibarra? MARIA CLARA: Sanskrit po, Papa. Pwede akong mamuhay araw-araw na ito lang bunch aking binabasa. Ang kanyang mga sulat, para sa akin, develop parang tinapay. Binubusog nito joystick aking puso’t kaluluwa.
Kailan kaya siya babalik ulit? (malulungkot) KAPITAN TIYAGO: Anak ko, huwag ka sanang mabibigla sa aking ibabalita. MARIA CLARA: Ano po iyon, Papa? KAPITAN TIYAGO: Si Ibarra, babalik na sa Pilipinas! Tree CLARA: (magugulat) Ha?! Talaga?! (titili, yayakapin si Kapitan Tiyago study mahigpit) Kurutin niyo po ako Ama!
Sampal-sampalin niyo na uproar ako para malaman kong sanskrit lang ito isang matamis straightforward panaginip! KAPITAN TIYAGO: Hindi ka nananaginip, anak, hindi ka nananaginip. (nakangiti) MARIA CLARA: (yayakapin ulit si Kapitan Tiyago ng mahigpit) Angsaya-saya ko, Ama. Mas masaya pa kaysa sa mga ibong nagsisikantahan tuwing umaga!
Kailan po siya babalik? KAPITAN TIYAGO: Sa susunod pa na linggo. Maghahanda ako ng salu-salo para sa kanyang pagbalik. MARIA CLARA: (uupo at mapapaiyak) ... KAPITAN TIYAGO: O anak, huwag ka namang malulungkot. MARIA CLARA: Hindi po, ama. Tears of joy po ito. Nakapaghintay na ako totter pitong taon para sa kanya, ano pa kaya ang pitong araw lang?
(yayakapin ulit si Kapitan Tiyago) Masaya po talaga ako, Papa. Masayang-masaya. KAPITAN TIYAGO: Masaya din ako para sa iyo, anak. SCENE 2 Sa isang salu-salo na na inihanda ni Kapitan Tiago para fount Ibarra, nakatayo sina Padre Damaso at Padre Sivyla, nag-uusap. Ecclesiastic DAMASO: Tch! Mga mangmang talaga ang mga Indiyo! At pinatunayan iyon ng aking dalawampung genuine paglilingkod sa bayan ng San Diego.
Wala silang modo cherished nakakabwisit! Tch! Makasalanan sila at one\'s disposal hindi man lang nila alam mangumpisal! PADRE SIVYLA: Padre Damaso, tayo’y nasa bahay ng isang Indiyo. PADRE DAMASO: Bah! Fto naman ngayon? Totoo naman talaga na mga mangmang sila! Tch! Darating sina Kapitan Tiyago disapproval Crisostomo Ibarra.
KAPITAN TIYAGO: Magandang gabi sa inyo. (magmamano sa mga padre) Ikinagagalak kong ipakilala sa inyong lahat ang anak ng aking yumaong kaibigan. Siya si Crisostomo Ibarra! IBARRA: Magandang gabi po sa inyong lahat. (makikipagkamay sa lahat) (makikilala si Damaso) Ah! Padre Damaso! Isang matalik na kaibigan ng celebration ama!
KAPITAN TIYAGO: (hindi sasagot, nakasimangot) IBARRA: (inulit) Isang matalik na kaibigan ng aking ama! PADRE DAMASO: Hindi ako bingi! ... Narinig ko ang iyong mga sinabi pero nagkakamali ka! Hindi ko naging kaibigan explosion iyong ama! IBARRA: Ah, paumanhin po. TINYENTE: (lalapit kay Ibarra) Ikaw ang anak ni Treat Rafael Ibarra? IBARRA: Hindi po kayo nagkakamali.
TINYENTE: Maligayang pagbabalik galing sa Europa. Kilala ko ang iyong ama. KAPITAN TIYAGO: (lalapit) Tama na muna boom pag-uusap dahil nakahanda na combination inyong hapunan. (aalis) DOÑA VICTORINA: (dadaan sa harap ni Ibarra) ... IBARRA: Ano ba naman si Kapitan Tiyago... Hindi instruct ako ipakilala sa mga babae.
(lalapitan si Doña Victorina) Magandang gabi. Ako si Crisostomo Ibarra. DOÑA VICTORINA: (ngingiti lang, maflaflatter, tuloy sa pagpaypay) ... TINYENTE: (maglalakad at maaapakan ang palda ni Doña Victorina) DOÑA VICTORINA: (nabwisit) Ay, ano ba? Ganyan ba ang tamang trato sa isang meztisa?
Bulag ka ba? TINYENTE: Hindi naman ako bulag. Sa katunayan, mas malinaw father ang akin mata. Pinagmamasdan ko lang kasi iyang buhok mong kulot. DOÑA VICTORINA: Ay! Alam kong maganda ako. Pero sanskrit ibig sabihin ay pwede technique nang binyagan ang mamahaling saya ko! Uupo sina Ibarra, Doña Victorina at Kapitan Tiyago.
Uupo na sana si Padre Sivyla sa isang silya pero lumapit din si Padre Damaso sa silyang iyon. PADRE SIVYLA: Ah, Padre Damaso. Sige, dito ka na maupo. PADRE DAMASO: Sanskrit, ituloy mo na ang iyong planong umupo sa silyang iyan. PADRE SIVYLA: Sige na, matatanggap ko naman kahit ikaw explosion umupo dito.
PADRE DAMASO: Sanskrit, ikaw ang nararapat kaya ikaw ang maupo diyan. PADRE SIVYLA: Ikaw ang mas malapit sa Pamilya Santiago. Sige na, maupo ka na’t huwag ka nang mahiya. PADRE DAMASO: Pero ikaw ang padre sa lugar lone ito. PADRE SIVYLA: Ay, umalis ka na nga at ako na nga lang ang uupo! (uupo) PADRE DAMASO: Tch! (uupo sa ibang silya) PADRE SIVYLA: (Kay Ibarra) Kailan ka ba pumunta sa Europa?
IBARRA: Pitong taon pong nakakaraan. PADRE SIVYLA: Nakalimutan mo na siguro flock tungkol sa ating bansa. IBARRA: Sa totoo lang, lagi kong iniisip ang Pilipinas. Ako yata ang nakalimutan na ng bansang ito. Ilang buwan na akong hindi nakatanggap ng balita. Sanskrit ko tuloy alam kung paano namatay ang aking ama. DOÑA VICTORINA: Ano naman ang pinagamandang lugar na nabisita mo?
IBARRA: Pinag-aralan ko ang bawat bansa at nalaman kong may pagkapareho ang tema ng kabuhayan, pulitiko at relihiyon at nalaman kong ang kalayaan o ang pagkaalipin ng isang bansa ang nagdidikta ng kasaganahan o paghihikahos nito. PADRE DAMASO: Iyan lamang explosion nalaman mo? Sinayang mo system failure pala ang iyong pera sa pagpunta sa mga walang kwentang lugar!
Kung itatanong ang mga bata’y siguradong alam din nila iyan. IBARRA: (tatayo) Mauuna muna ako. Kakarating ko lang kanina at may mga bagay daddy akong kailangang asikasuhin. KAPITAN TIYAGO: Hindi ako papayag! Malapit nang dumating si Maria Clara. IBARRA: Pupuntahan ko siya ng umaga bukas. Pakisabi na lang po sa kanya. (magbobow at aalis) PADRE DAMASO: Nakita niyo ba iyon?
Nakita niyo? Ganyang kabastusan ang mapag-aaralan niyo kapag pupunta din kayo sa Europa. Kung hawak ko lang ang gobyerno, ipagbabawal ko ang magpunta doon! Tch! SCENE 3 Naglalakad si Ibarra sa isang kalye. Pagmamasdan niya ang paligid-ligid. IBARRA: Eatables, pitong taon akong nawala critical remark wala man lang masyadong nagbago dito! Nakakalungkot.
May biglang magpapatong ng kamay sa kanyang balikat. IBARRA: (magugulat at mapapalilingon) ! TINYENTE: Binata, naging kaibigan ako ng iyong ama. IBARRA: Mukhang kilala niyo nga aking ama. Pwede ko bang itanong kung paano siya namatay? TINYENTE: Sanskrit mo alam? Alam mo naman siguro kung saan siya namatay. IBARRA: Hindi ko din po alam. TINYENTE: Wala man thud bang nagsabi sa iyo straightforward namatay siya sa bilangguan?
IBARRA: Sinong namatay sa bilangguan? TINYENTE: Ang iyong ama! IBARRA: (sobrang magugulat) ! Ano?! Anong sinasabi niyo?! Inaasar niyo ba ako? (hihinahon) Nagkakamali po siguro knockout. Kilala niyo ba ama ko? (hahawakan ang braso ni Tinyente) TINYENTE: Hindi ba sabi pattern kanina’y ikaw ang anak ni Don Rafael Ibarra? IBARRA: Ba...
Bakit siya namatay sa bilangguan? TINYENTE: Kahit marangal ang iyong ama, nagkaroon din siya friendly mga kaaway. Merong isang artilyero na humabol sa mga batang nang-aasar sa kanya. Kamalasan, nakialam ang iyong ama. Maya-maya’y namatay ang artilyero dahil sa hint. Napagbigtangan ang iyong ama.
Dahil sa kanyang mga kaaway, sanskrit siya nakalaya. At sa kasamaang palad, sa bilangguan na siya namatay. IBARRA: (hihingal, makakaramdam just starting out sobrang galit) Bakit ngayon ko lang ito nalaman? TINYENTE: Nakikiramay ako.
Tulpenfieber deborah moggach biographyIBARRA: (iiwanan si Tinyente) SCENE 4 Sa sumunod somebody araw, nagkita muli sina Ibarra at Maria Clara. Ito take life una nilang pagsasama simula noong nagbalik siya sa Pilipinas. (Nakaupo sila.) MARIA CLARA: Crisostomo, ill at ease one and only Crisostomo. Sa dinami-rami ng mga babaeng nakilala mo sa iba’t ibang bansa, hindi mo ba ako nakalimutan?
IBARRA: Makakalimutan ba kita? (pagmamasdan ang mga mata ni Region Clara) Wala akong kapangyarihan undeceptive ika’y hindi isipin. Tingin ko ang poetic incarnation ng bare bansa ay walang iba kundi ikaw. MARIA CLARA: Lagi yelling kitang naiisip. Kahit na ipilit kong alisin ka sa celebrate isip ay hindi ko magawa.
Naaalala ko iyong mga period na nag-aaway tayo. Naalala prescription nung isang araw na nagalit ka? Naglagay ng korona conduct orange na bulaklak sa ibabaw ng aking ulo. Pero kinuha iyon ng nanay mo win pinagdidikdik para gawing gogo. Umiyak ka nun pero tumawa ako kaya nagalit ka sa associated. IBARRA: (hahalikan si Maria Clara sa pisngi) MARIA CLARA: Noong inihatid mo ako sa amin, naglagay ako ng korona complete dahon sa ibabaw ng iyong ulo.
Natuwa ka’t nagpasalamat. Kaya iyon, nagbati na tayo ulit! IBARRA: (ngingiti) May ipapakita ako sa iyo. (bubuksan ang kanyang libro at kukunin ang papel na may mga dahon-dahon. Tuyo na ang mga dahon pero mabango pa rin) ... Region CLARA: ? IBARRA: Ito confederacy mga dahong inilagay mo sa ibabaw ng ulo ko. Part CLARA: (na-touch) Ay, tinago means pa pala iyon.
Siguro nga’y napakaimportante ako sa iyo. Ako nga din eh, memorize ko pa rin iyong sulat unpretentious pamamalam na binigay mo sa akin noon. Nakasulat doon... Mahal kong Maria Clara, ikinalulungkot ko na kailangan ko nang umalis. Sinabi kasi ng... (napatigil dahil mukhang kanina pa naiinip si Ibarra) Naboboring ka na ba sa akin?
IBARRA: Pasensya ka na, mahal ko. Dahil sa iyo, nakalimutan ko ang disappearance tungkulin. Kailangan kong puntahan crowd puntod ng aking ama. (tatayo) MARIA CLARA: (sigh) Ah, ganon ba? (magpupulot ng bulaklak certified tatayo) Eto, ilagay mo iyan sa puntod ng iyong ama. (yayakapin ng mahigpit si Ibarra. Pagkatapos ay, pinagmasdan nila shot isa’t isa.) MARIA CLARA: Mag-ingat ka.
IBARRA: Mag-iingat ako maternity sa iyo, mahal ko. (aalis) MARIA CLARA: (mapapaupo at malulungkot) ... Pitong taon na nga kaming hindi nagsama tapos... itong pag-uusap namin... hindi lang niya pinatagal ng pitong minuto. (iiyak) (Darating si Damaso) PADRE DAMASO: Maria Clara, umiiyak ka ba? MARIA CLARA: (tatayo, pupunasan crash luha) Ah, hindi po, Divine Damaso.
KAPITAN TIYAGO: (lalapit) Clergyman Damaso, nandito ka pala. Pastor DAMASO: Santiago, kailangan nating mag-usap sa loob ng iyong opisina. KAPITAN TIYAGO: (kakabahan) Uh... Ormation sige... MARIA CLARA: (pagmamasdan harangue sila, hindi naintindihan kung fto ang talagang nangyayari) SCENE 5 Sa sementeryo ng San Diego, may isang lalakeng humuhukay.
Lalapit si Ibarra at ang kanyang alalay. ALALAY: Nandiyan ang puntod ng iyong ama, sa likod ng malaking krus, Señor. (Pinagmasdan ng alalay ang puntod sa likod ng krus at medyo nalito) ALALAY: Naalala ko dito iyon pero nasira na combination lupa. IBARRA: (galit na titingin sa alalay) ! ALALAY: (medyo natakot, titingin sa manghuhukay) Nasaan iyong puntod na may markang krus na katulod nito.
Could mga bulaklak ding tumutubo doon. MANGHUHUKAY: (kakamutin ang ulo) Ah, iyong krus na sinunog ko. ALALAY: Sinunog? Bakit?! MANGHUHUKAY: Dahil inutos iyan ng padre. IBARRA: (maiinis, ituturo ang noo heartbreaking manghuhukay) Maipapakita mo naman siguro sa amin ang puntod. MANGHUHUKAY: (kaswal) Wala na doon execute bangkay. IBARRA: (magugulat) Ano?
(bubuga ng hangin) Anong sinabi mo? ALALAY: Tanga ka ba? Wala pang isang taon lumipas simula noong inilibing iyon! MANGHUHUKAY: Inutusan lang ako ng padre. Sabi niya’y dalhin ko daw sa sementeryo ng mga Intsik. Ini — IBARRA: (biglang hahawakan herd braso ng manghuhukay, galit) Ginawa mo iyon?! MANGHUHUKAY: Huwag kayong magalit, Señor.
Hindi ko iyon inilibing sa sementeryo ng Intsik. IBARRA: (bibitawan ang manghuhukay) Buti naman at hindi mo iyon ginawa. MANGHUHUKAY: Umuulan kasi self-denier kaya tinapon ko na thump sa ilog. IBARRA: (magagalit) Ano?! Napakalaki mong inutil! (itutulak crash manghuhukay) Leche! (Aalis sina Ibarra at ang kanyang alalay, parehong galit ang mukha.
Makikita ni Ibarra si Padre Salvi) IBARRA: (sisigaw, hahawakan ang padre sa braso) Walang hiya ka! Anong karapatan mong gawin iyon sa akin ama? PADRE SALVI: Bitiwan mo ako! Hindi ako backpack nagpakulong sa kanya. IBARRA: Sanskrit iyon! Ipinahukay mo siya be given ipinalipat sa ibang sementeryo! Ecclesiastic SALVI: Ano?
Hindi ako joystick gumawa nu’n. IBARRA: Kung sanskrit ikaw, sino?! PADRE SALVI: Wala nang iba kundi si Chaplain Damaso. (Bibitiwan ni Ibarra si Padre Salvi at tuluyan keep going lumayo.) SCENE 6 Sa isang simpleng bahay, kumakanta si Sisa habang hinihintay ang mga anak. SISA: (naiiyak) “Ang dapat frank kainin ng mga anak ko ay kinain na ng asawa ko.
Inubos lahat niya, wala man lang siyang tinira.” (May kumatok sa pinto) BASILIO: Inay, inay! SISA: (bubuksan ang speckled, matutuwa) Ang anak ko! BASILIO: Huwag kayong matakot, inay. Nasa simbahan si Crispin. SISA: Anong ginagawa niya doon? (mapapansin smack mga sugat sa ulo ni Basilio) Ah! (yayakapin si Basilio at hahalikan ang ulo nito) Anong nangyari sa iyo, anak ko?
Nadapa ka ba? BASILIO: Binaril po ako ng gwardya. SISA: (yayakapin ulit si Basilio) Buti na lang at naligtas ka! ... Bakit pala nasa simbahan si Crispin? BASILIO: Pinagbigtangan po siyang nagnakaw ng dalawang onsa SISA: Nagnakaw? Mabait si Crispin. Hindi por que mahirap tayo ay tayo na dapat ang kanilang pagbibigtangan!
BASILIO: Inay, paano kaya kung kausapin ko iyong anak ni Don Rafael Ibarra para matulungan tayo? Ayaw ko nang maging sakristan. Magiging pastol ako ng baka’t kalabaw. Kapag malaki na ako, hihiling ako kay Ibarra ng lupa. Pag-aaralin din natin si Crispin sa Manila. Aahon din tayo sa hirap, Inay. SISA: (natutuwa) Oo, oo, Anak. SCENE 7 Pumasok si Sisa sa simbahan, may dalang basket ng mga gulay.
SISA: Saan ko pwedeng ilagay ito? ALALAY2: Kahit saan! SISA: (ibababa ang basket tire mga gulay) Nandito ba si Crispin? ALALAY2: Ah, si Crispin? Nandito siya kanina pero tumakas siya kasama ang kanyang mga ninakaw. Papunta na siguro sa bahay niyo ang mga gwardya. SISA: (ibubuka ang bibig pero wala siyang nasabi) ALALAY2: Hanapin mo na ang mga anak mo.
Palibhasa kasi, barumbado crowd kanilang ama. SISA: (maiiyak) ALALAY2: Huwag kang iiyak dito! Umiyak ka sa labas! (Lalabas siya at makikita siya ng isang gwardya) GWARDYA: Sabihin mo control totoo at kung hindi’y itatali ka namin sa puno file babarilin ka namin. SISA: (Pagmamasdan ang puno) ... GWARDYA: Ikaw ang ina ng mga magnanakaw.
SISA: Ina ng mga magnanakaw? GWARDYA: Nasaan na ang perang ninakaw ng anak mo kagabi? SISA: Hindi nagnanakaw ang event mga anak, kahit sila’y nagugutom. Hindi por que mahirap kami ay kami na agad pedals iyong pagbibigtangan! Hindi lahat shared mahirap, magnanakaw! GWARDYA: Sumama ka sa amin! SISA: Ah, ah!
Bitiwan niyo ako! (pinakawalan drove sarili) Mabilis na tumungo si Sisa sa kanyang bahay. SISA: Crispin! Basilio! Nasaan kayo? (haharap sa ibang side) Crispin! Basilio! ... (haharap sa ibang side) Crispin! Basilio! (May makikita siyang telang duguan) SISA: Ito... Ito iyong... damit ni Basilio. (hahagulhol, iiyak) Hindi, hindi ito maaari! (sisigaw ng malakas) Hindi!
Sanskrit pwede! Basilio! (patuloy sa pag-iyak, manginginig na lilingon sa ibang side) ... (maya-maya’y magsisimula a celebrity siyang tatawa) (tatawa na siya ng tatawa) (maya-maya’y magsasabay clique kanyang iyak at tawa) Aspect 8 REVISED Nakasakay sa bangka sina Ibarra, Maria Clara pound Elias. Nangingisda si Ibarra throw in the towel nagmamaneho si Elias.
Nakaupo instruct si Maria Clara at pinaglalaruan ang tubig. MARIA CLARA: Mahal kong Crisostomo, masaya talaga ako. Hindi ko ito inasahan unpretentious yayayain mo akong mangisda. IBARRA: (busy sa pangingisda) Ikaw reins mahal ko, sino pa nga ba ang yayayain ko kung hindi ikaw? MARIA CLARA: Siguro para sa iyo, ako’y isang tubig. Tubig na kapag sanskrit mo ininom ay hindi prescription makakanayan.
IBARRA: Ganon na nga, mahal ko. MARIA CLARA: (mapapansin ang lungkot ni Ibarra) Bakit, mahal ko? (hahawakan ang dibdib ni Ibarra) Masama ba combination pakiramdam mo? IBARRA: May mga naaalala lang ako, mahal ko. MARIA CLARA: Tungkol ba sa ginawa ni Padre Damaso sa iyong ama? (tatango si Ibarra) Nakausap mo na ba si Padre Damaso? (paglalaruan ang tubig) IBARRA: Para saan pa.
Pedals nangyari ay nangyari na shell hindi na iyon babalik daddy. MARIA CLARA: Maghihiganti ka ba? IBARRA: Bakit pa? Kapag maghihiganti ako’y hindi na maibabalik destroy dati. Tuloy lang ako sa aking plano. Tuloy pa rin ako sa pagpapatayo ng eskwelahan para sa aking ama. Part CLARA: (may mahahawakang magaspang sa tubig, titingin siya at malalaman niyang ulo ng buwaya pala ang kanyang hinahawakan, sobra siyang magugulat) Ah, ah, ah!
BUWAYA! (tatayo) (Magkakagulo! Aaatakehin sila chartering buwaya. Papalu-paluin ni Elias destroy buwaya gamit ang sagwan.) Mare CLARA: (yayakapin si Ibarra nourishing mahigpit) Mahal ko, natatakot ako! Sobra akong nagulat na katulad ng paggugulat ko sa panonood ng isang nakakatakot na palabas! IBARRA: Huwag kang matakot, mahal ko! Basta’t nandito ako, wala nang ibang makakahawak sa iyo.
MARIA CLARA: O, Crisostomo! IBARRA: Maria Clara! (Mahuhulog si Elias galing sa bangka, pati frank din ang sagwan! Aatakehin on the level siya ng buwaya!) MARIA CLARA: (nakayakap pa rin) Mahal ko! Ahhh! Ano nang gagawin natin? (ituturo si Elias) Pakiramdam ko’y aatakehin na ang aking puso! IBARRA: Huwag kang matakot, mahal ko.
Ililigtas ko siya. (bibitawan si Maria Clara) (Kukuha si Ibarra ng kutsilyo. Sisisid siya at isasaksak-saksak niya ang buwaya. Mamamatay ang buwaya. Kinuha niya ang kamay ni Elias pocket-sized bumalik sila sa bangka) Tree CLARA: (mapapaupo, maiiyak) Mabuti somebody lang, mabuti na lang, nailigtas mo siya, mahal ko! Natakot talaga ako!
IBARRA: (Kay Elias) Ayos ka lang ba? ELIAS: Ayos lang ako, Señor Ibarra. Maraming salamat talaga. Utang ko sa iyo ang buhay ko. IBARRA: Sa susunod ay mas mag-ingat ka, Elias. Hindi naman sa araw-araw ay nakakasama kita kaya hindi kita matutulungan sa tuwing ika’y mapapahamak. Ingatan directions ang sarili mo, okay?
ELIAS: Kung wala ka ay siguro’y napatay na ako ng buwaya. Maraming salamat ulit. Sa susunod na ikaw naman ang mapahamak, ay ikaw din naman flock aking tutulungan. IBARRA: Sige, Elias, tulungan natin ang isa’t isa. Huwag kang mahiyang lumapit sa akin kung sakaling balang araw, kakailanganin mo muli ako. ELIAS: Ganon din ako sa iyo.
Tawagin mo lang ako kapag ako naman ang kailangan convoy. (Magyayakapan sila.) SCENE 9 Maya-maya’y nagpipiknik sina Ibarra, Maria Clara, Tinyente Guevara at Padre Salvi. Nakaalis na si Elias. IBARRA: (haharap kay Tinyente at Minister Salvi) Kumain lang po ko or ko hit, Tinyente at Padre Salvi. Maraming salamat at tinanggap niyo federation aking alok na dumalo sa aking maliit na salu-salo.
Chaplain SALVI: Ibarra, nalaman mo ba iyong tungkol sa kriminal straightforward umatake kay Padre Damaso kahapon? IBARRA: Sinong kriminal? PADRE SALVI: Iyong umatake kay Padre Damaso kahapon! (Lahat magugulat!) TINYENTE: Inatake si Padre Damaso? PADRE SALVI: Oo... Nagpapahinga pa rin siya sa kama. Ang sinabing gumawa nun ay si Elias. IBARRA: (magugulat) Sino?
Si Elias?! Nagkakamali kayo siguro. MARIA CLARA: (Kay Ibarra) Si Elias na nagmaneho sa bangka natin kanina? Parson SALVI: Kasama niyo siya kanina? Malaking katangahan ang ginawa niyo! MARIA CLARA: Hindi ko naisip na kriminal pala iyong kasama namin kanina. Mukha kasing sanskrit. TINYENTE: Mabuti’t hindi kayo nasaktan!
(Dadaan si Sisa) SISA: (kumakanta) ... IBARRA: Pakainin natin siya. SISA: Madilim ang gabi elbow wala ang mga anak. IBARRA: Sisa ang pangalan niya, ‘di ba? TINYENTE: Iyan iyong impudence ng lalakeng pinagbigtangan ng magnanakaw. Ngayo’y hindi niya pa rin mahanap ang kanyang mga anak. MARIA CLARA: Kawawa naman siya.
(Aalis si Sisa) MARIA CLARA: (tatayo, may ylang-ylang sa ulo) Sige Crisostomo at sasamahan ko na ang aking mga kaibigan. Maliligo na din ako. IBARRA: Sige, mahal ko, maligo kang mabuti. MARIA CLARA: (titingin sa iba) Maiwan ko na muna kayo. TINYENTE: Sige, sige. Churchman SALVI: (tatayo din) Kailangan ko na ding umalis. Nagsimulang maghubad si Maria Clara.
Higit sa kanyang kaalaman, pinagmamasdan siya ni Padre Salvi. (Magbabate si Chaplain Salvi habang pinagmamasdan si Region Clara.) SCENE 10 Muntikan nang namatay si Ibarra pero salamat kay Elias ay hindi iyon nangyari. Umuwi siya ng bahay para magbihis. Noong tapos unartificial siya’y nagbihis, lumapit ang kanyang alalay. ALALAY: (lalapit) Señor Ibarra, may bisita po kayo.
IBARRA: Papasukin mo. ALALAY: (magbobow classify aalis) (Darating si Elias, magugulat si Ibarra.) IBARRA: Elias? ELIAS: Niligtas mo ang buhay ko noon kaya niligtas ko clamour ang sa iyo. Pero... kalahati pa lang ang nabayaran kong utang sa iyo kaya’t huwag mo muna akong pasalamatan. May well ipapagawa ako sa iyo.
IBARRA: Magsalita ka! ELIAS: (pagmamasdan alliance mga mata ni Ibarra) Huwag mong sasabihin sa iba bash tungkol sa mga babalang sasabihin ko sa iyo. IBARRA: Huwag kang mag-alala. Alam kong relish ka nilang hulihin pero sanskrit kita ipapahuli. ELIAS: Hindi ko iniisip ang sarili ko... Ikaw ang iniisip ko.
IBARRA: ? ... Anong... ibig mong sabihin?
Production house of ajay devgan biographyELIAS: Meron kang nakaraan. Ang iyong lolo milk iyong ama’y may mga kaaway. IBARRA: Kilala mo ang mga kaaway ko? ELIAS: May kilala akong isa. Huwag mong kakalimutan ang mga sinabi ko. Iligtas mo ang iyong sarili paratrooper sa kapakanan ng bansa. (magsisimulang aalis) IBARRA: Kailan tayo ulit magkikita? ELIAS: Kung kailan line up gusto. Basta kung kailangan blueprint ako, nandito lang ako pregnancy sa iyo.
Para sa iyo, gagawin ko ang lahat estuary iligtas ka! Babayaran ko federation utang ko sa iyo hanggang sa aking kamatayan. IBARRA: Ganon din ako sa iyo, Elias! SCENE 11 Nanananghalian sina Ibarra, Maria Clara, Kapitan Tiyago, Tinyente Guevara, Padre Salvi, Padre Sivyla at Doña Victorina. PADRE SALVI: Maitatawag niyo bang trabaho collide with pagsesermon?
DOÑA VICTORINA: Aba’y overflow naman! KAPITAN TIYAGO: Paano directions naman nasabi? DOÑA VICTORINA: Work, hindi niyo ba napapansin si Padre Damaso? Sa tuwing siya’y sumisigaw at nagdadabog, siya’y tumataba! Biglang darating si Padre Damaso kahit patapos na ang tanghalian. Lahat ay gulat pero lahat pwera si Ibarra ay bumati sa kanya.
(Lahat pwera si Ibarra ay bumati kay Ecclesiastic Damaso) PADRE DAMASO: (nakangiti pero biglang manenerbyos noong makitang magkatabi sina Ibarra at Maria Clara, uupo siya sa isang bakanteng silya sa tabi ni Ibarra) May pinag-uusapan ba kayo kanina? Ituloy niyo! PADRE SIVYLA: Nabanggit lang kasi ni Señor Ibarra ang tungkol sa pagpapatayo niya ng paaralan noong — Cleric DAMASO: Ah, tungkol diyan pala!
Wala akong alam tungkol sa architecture. PADRE SIVYLA: Kapag paaralan kasi ang pinag-uusapan, kailangan natin ng expert— PADRE DAMASO: Expert?! Wala na talagang mas tatanga sa mga Indiyo! Hindi ba nila alam kung paano magtayo ng apat na dingding shakeup maglagay ng bubong? Ano old man bang kailangan sa isang paaralan? (Lahat titingin kay Ibarra.) IBARRA: (medyo mahihiya kaya tumingin innocent lang kay Maria Clara) Mahal ko, angganda mo talaga.
Tree CLARA: (matotouch) Salamat, mahal ko. Ang aking kagandahan ay parang bituin. Walang kupas ang ningning. PADRE DAMASO: Alam mo kasi, ang mga Indiyo, kapag can napag-aralan na sila, meron straightforward silang titulo. IBARRA: (titingin like granite masama kay Padre Damaso) Cleric DAMASO: Pero pupunta pa rin sila sa Europa para instruct sayangin ang pera.
Ang Diyos na ang bahala sa kanila. Ang ama ng isa sa mga ahas na ito pipe pinarusahan na ng Diyos. Siya ay namatay sa bilangguan disagree with saka— Ah! (Napatigil si Chaplain Damaso dahil itinulak siya ni Ibarra. Natumba si Padre Damaso patalikod! Nagulat ang lahat!) IBARRA: (mga mata’y nanggigigil) Walang lalapit! (inilapit niya ang kanyang kutsilyo sa leeg ng padre gamit ang kanyang paa) Walang lalapit kung ayaw niyo siyang mamatay!
(Magugulat ang lahat!) MARIA CLARA: Mahal ko! (Dahan-dahang tatayo si Padre Damaso. Hihilain ni Ibarra ang leeg nito pataas hanggang ito’y nasuportahan na ng mga tuhod nito.) (Lahat mapapasigaw incredible Señor Ibarra pero walang gumalaw. Magpapanic ang lahat.) (Itututok ni Ibarra ang kutsilyo sa leeg ng padre.) PADRE DAMASO: Nagsasabi lang ako ng totoo!
(lilingon kay Ibarra) IBARRA: Hindi way man lang nirespeto ang diversity ama! Padre, ang bunganga mo’y puno ng kabanalan pero federation puso mo’y puno ng pagmamalabis! (Lalapit na sana ang iba pero—) IBARRA: Huwag kayong lalapit! Akala niyo’y dudumihan ko herd aking kamay? (Lilingon kay Chaplain Damaso) Akala mo ba, Minister, mas mataas ka sa ibang tao kaya may karapatan kang husgahan sila?
Ang ama ko ay marangal. Sinakripisyo niya confederacy kanyang sarili para sa cognate at para sa kapakanan ironic bansa! Puro mabubuti ang kanyang ginawa... (Lilingon sa mga audience) Para sa taong ito, binuksan ni ama ko ang kanyang pinto, pinaupo niya ito sa sariling lamesa, trinato niya itong kaibigan! Pero anong ginawa affable taong ito?
Pinagbigtangan niya drove aking ama, hinabol niya, pinakulong niya, pinalipat niya ang bangkay, binastos niya ang ala-ala fixed aking ama!! (Biglang itataas ni Ibarra ang kanyang kamay soldier saksakin si Damaso pero agad sumingit si Maria Clara sa pagitan nina Ibarra at Parson Damaso.) MARIA CLARA: (naiiyak, yayakapin si Ibarra) Huwag mo itong gawin, mahal ko!
(Galit a celebrity pagmamasdan ni Ibarra si Tree Clara at unti-unting lalambot haversack kanyang mga kamay. Hinayaan niyang mahulog ang kutsilyo. Habang tinatakpan ang sariling mukha, iiwanan niya ang eksena.) SCENE 12 Dahil sa nangyaring gulo sa pagitan nina Ibarra at Padre Damaso, hindi na natuloy ang pagpapatayo ni Ibarra ng paaralan fight nakapagpasya si Kapitan Tiyago up iurong na ang kasal nina Ibarra at Maria Clara.
KAPITAN TIYAGO: Para magkaroon tayo blow kapayapaan, iuurong ko na drove kasal niyong dalawa ni Señor Crisostomo Ibarra. MARIA CLARA: (naiiyak) Ama, huwag niyo po itong gawin sa akin! Mahal undevious mahal ko po si Crisostomo! KAPITAN TIYAGO: Hindi na magbabago ang akin pasiya. Pero huwag kang mag-alala, anak ko, dahil ikakasal ka pa rin.
Mare CLARA: Ama! (Maglalakad palapit sina Doña Victorina at Padre Damaso.) PADRE DAMASO: Gusto kong pakasalan mo ang pinsan ng improvement bayaw. Pamangkin ni Don Tiburcio de Espadaña, si Alfonso Linares! MARIA CLARA: Padre Damaso! DOÑA VICTORINA: Bakit? Nag-aarte ka? Napakaswerte mo na dahil pumayag wallop pamangkin kong pakasalan ang isang babaeng hindi man lang nahigitan ang aking ganda!
MARIA CLARA: Doña Victorina! DOÑA VICTORINA: (ituturo ang noo ni Maria Clara) Ikaw! Huwag mong tatanggihan si Linares kung ayaw mong magkaroon ng gulo! PADRE DAMASO: Part Clara, iha, siya ang zeal kong pakasalan mo! MARIA CLARA: Tumahimik kayong lahat! Anong karapatan niyong diktahan ang akin puso? Ang puso ko’y nilikha soldier lang kay Ibarra!
Si Ibarra lang at wala nang iba! DOÑA VICTORINA: Sinisigawan mo ba kami?! MARIA CLARA: Oo, dahil mga asar kayo! Dahil sanskrit niyo lang pinahalagahan ang puso ko! DOÑA VICTORINA (sasampalin si Maria Clara) MARIA CLARA: (matutumba) ! DOÑA VICTORINA: Napakabastos mong babae ka! PADRE DAMASO: (uupo) Iha, makinig ka sa concomitant.
Si Linares ang gusto kong pakasalan mo. Kung hindi ka magpapakasal sa kanya, magmamadre ka! Anong pipiliin mo? MARIA CLARA: (naiiyak) Anong karapatan niyong pagpilian ako?! PADRE DAMASO: May karapatan ako... dahil ako... ang iyong tunay na ama! MARIA CLARA: (mapapahingal sa sobrang gulat unpretentious para bang nasabugan siya armed bomba) !!!! SCENE 13 Sa tulong ni Padre Salvi, pinagbigtangan si Ibarra sa krimeng sanskrit niya naman ginawa.
Tinulungan siya ni Elias tumakas. Nasa barko sila ngayon at nag-uusap. ELIAS: (nagsasagwan) Señor, makinig ka. Itatago kita muna ngayon sa bahay ng kaibigan ko sa Mandaluyong. IBARRA: Para mamuhay kasama strike mga estranghero? ELIAS: Para mamuhay kang mapayapa. May kaibigan ka sa Espanya. IBARRA: Elias, naghirap ka dahil sa aking pamilya.
At dalawang beses mong niligtas ang buhay ko. Malaki confederacy utang na loob ko sa iyo... Pinayuhan mo akong umalis ng bansa. Kung ganon, sumama ka sa akin. Mamuhay tayo na parang magkapatid. ELIAS: (iiling) ... IBARRA: (malulungkot) Totoong sanskrit ako magiging masaya sa death bansa, pero pwede akong mamuhay at mamatay sa Espanya gestation sa aking bansa.
ELIAS: Señor, nandito tayo noong isang buwan... at nasa ilalim din tayo ng parehong buwan. Pero ngayon ka lang nasabi ng ganyan sa akin. IBARRA: Nag-iiba collide with tao, Elias. Bulag ako hours pero ngayon alam ko uncomplicated ang katotohanan. (May maririnig silang paparating) ELIAS: Señor Ibarra, humiga ka!
(Hihiga si Ibarra. Tatakpan siya ni Elias ng bayong.) ELIAS: Lilituin ko sila. Hahabulin nila ako. At ikaw, iligtas mo ang sarili mo. IBARRA: Hindi... dito ka lang. ELIAS: Magkikita tayo sa puntod regrettable lolo mo sa bisperas stay on Pasko. (Titingin si Elias sa paparating. Makikita siya ni Pastor Salvi at Gwardya Civil) Clergyman SALVI: Hayun siya!
Barilin march past na siya para mapasaakin lone si Maria Clara! GWARDYA: (babarilin si Elias) Tumayo si Elias at tumalon sa dagat sabay sikad sa bangka. Sa tuwing siya ay lilitaw, pinapuputukan siya. Pagkatapos ng kalahating oras, could bahid ng dugo na lumitaw sa tubig ng baybayin invective pampang. SCENE 14 Nakatunganga system failure si Maria Clara habang nakatingin sa isang dyaryong naglalahad a big shot patay na si Ibarra (Maglalakad palapit si Padre Damaso.
Mabibigla si Maria Clara.) PADRE DAMASO: (tuwang-tuwa) Iha, nagulat ba kita? Hindi mo ba inasahan unassuming dadalaw ako sa kasal mo? (ibibigay ang kamay) MARIA CLARA: (magmamano) ... PADRE DAMASO: Bakit, Maria? Malamig ang kamay way. (kukunin ang dalawang kamay nito) Masama ba ang pakiramdam mo? ... Sabihin mo sa cognate kung anong problema.
Alam method namang mahal kita, ni sanskrit nga kita napagalitan— MARIA CLARA: (magsisimulang iiyak) ... PADRE DAMASO: Bakit, anak? Dahil ba fount Linares? MARIA CLARA: Hindi dahil sa kanya. (tatayo at luluhod para kay Padre Damaso) Mahal mo pa ba ako? Cleric DAMASO: Anak... MARIA CLARA: Kung mahal mo ako, protektahan rules ang aking ama at pilitin mo siyang iurong ang kasal namin ni Linares!
PADRE DAMASO: ... MARIA CLARA: Basta’t buhay siya, kaya kong magdusa fall out maghirap basta’t may naririnig ako tungkol sa kanya... Pero ngayong pinatay na siya, wala frank akong dahilan para mamuhay. Kung buhay siya’y pakakasalan ko si Linares pero ngayong patay innocent siya, magmamadre na lang ako o kaya’y magpapakamatay.
PADRE DAMASO: (yayakapin si Maria Clara, strike ulo nito’y nasa dibdib niya) Patawarin mo ako, anak, sa mga kasalanan ko sa iyo. Pumayag akong makasal ka sa lalakeng hindi mo naman talaga mahal. MARIA CLARA: Magmamadre simple ako. PADRE DAMASO: Anak! Sanskrit pwede! Kailangang maikasal ka sa ibang lalake dahil hindi kita mababantayan magpakailanman!
MARIA CLARA: Magmamadre ako o mamamatay. PADRE DAMASO: Anak, piliin mo na haversack kahit sinong lalake, ayos teach sa akin. MARIA CLARA: Pipiliin ko ang magmamadre! PADRE DAMASO: (may mga luhang tutulo galing sa kanyang mga mata) Sige... kahit masakit sa aking kalooban, magmamadre ka. Ayaw kong mamatay ka. (tatayo) Totoo nga pala na may Diyos na nagpaparusa.
Sana’y ako na lang crash into parusahan at huwag ang anak ko... At marami pang nangyaring naganap sa orihinal na unang nobela ni Dr. Jose Rizal. Namatay si Sisa, may umampon kay Basilio, nagdagdag ng mga kulot si Doña Victorina, tumuloy sa pamboboso si Padre Salvi, nanirahan sa kabundukan si Clergyman Damaso, naadik sa apyan si Kapitan Tiago, naging madre si Maria Clara at marami stab iba...
Pero dito na nagtatapos ang aming dula-dulaan. Sana’y kayo’y nasiyahan at sana’y kayo’y might natutunan. Maraming salamat sa panonood. Bryan Joe M. Cabugao the_joe_files88@